Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

ιδιότροπος  
aggettivo

1 originale, stravagante, bizzarro ένας ιδιότροπος καλλιτέχνης → un artista stravagante
2 capriccioso, difficile, bisbetico, schizzinoso είναι ιδιότρoπος στο φαγητό → è molto schizzinoso nel mangiare | o παππούς έχει γίνει πoλύ ιδιότρoπoς → il nonno è diventato molto bisbetico

permalink
continua sotto
<<  ιδιοτροπία ιδιοτυπία  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

ιδιοτελής [-ής, -ές]
ιδιοτελώς [avv.]
ιδιότητα [-ας, η]
ιδιότροπα [avv.]
ιδιοτροπία [-ας, η]
ιδιότροπος [-η, -ο]
ιδιοτυπία [η]
ιδιοφυέστατος [agg.]
ιδιοφυέστερος [agg.]
ιδιοφυής [-ής, -ές]
ιδιοφυΐα [η]
ιδιόχειρος [-η, -ο]
ιδιοχρησία [η]
ιδίωμα [το]
ιδιωματικός [-ή, -ό]
ιδιωματισμός [-ού, ο]
ιδίως [avv.]
ιδιωτεία [η]
ιδιωτεύω {ιδιώτευσα...
ιδιώτης [-η, ο]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---