Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

δαιμόνιο  
sostantivo neutro

1 ecclesiastico demonio [m]; satana [m]; diavolo [m]
2 figurato genio [m]; demonio [m] έχει επιχειρηματικό δαιμόνιο → ha il genio degli affari+++το δαιμόνιο της φυλής → il genio della razza | εισάγω καινά δαιμόνια → introdurre idee innovatrici | με πιάσανε τα δαιμόνια μου → sono fuori di me, ho un diavolo per capello

permalink
continua sotto
<<  δαιμονικός δαιμονιόπληκτος  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

δαιμόνια [η]
δαιμονιακός [-ή, -ό]
δαιμονίζομαι [v. pass.]
δαιμονίζω [v. trans.]
δαιμονικός [-ή/-ιά, -...
δαιμόνιο [το]
δαιμονιόπληκτος [-η, -ο]
δαιμόνιος [-ια, -ιο]
δαιμονισμένος [-η, -ο]
δαιμονισμός [ο]
δαιμόνισσα [η]
δαιμονιωδέστατος [agg.]
δαιμονιωδέστερος [agg.]
δαιμονιώδης [-ης, -ες]
δαιμονολατρία [η]
δαιμονοληψία [η]
δαιμονολογία [η]
δαιμονολόγος [ο|η]
δαιμονομανία [η]
δαιμονοπαθής [-ής, -ές]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---