Greco moderno - Italiano



Donazione
Vai al dizionario italiano-greco

αρχαιολάτρης  
aggettivo

che ama l'antichità classica
αρχαιολάτρης  
sostantivo maschile

amante [m] dell'antichità classica
αρχαιολάτρισσα
sostantivo femminile

femminile di αρχαιολάτρης ^-η, ο^

permalink
continua sotto
<<  αρχαιολατρεία αρχαιολατρία  >>

Sfoglia il dizionario

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Ζ Φ Χ Ψ Ω

αρχαίοι [οι]
αρχαιοκαπηλεία [η]
αρχαιοκαπηλία [-ας, η]
αρχαιοκάπηλος [-ου, ο|η]
αρχαιολατρεία [η]
αρχαιολάτρης [-ισσα, -]
αρχαιολάτρης [-η, ο]
αρχαιολατρία [-ας, η]
αρχαιολάτρισσα [-ας, η]
αρχαιολογία [-ας, η]
αρχαιολογικός [-ή, -ό]
αρχαιολόγος [-ου, ο|η]
αρχαιομάθεια [-ας, η]
αρχαιοπινέστατος [agg.]
αρχαιοπινέστερος [agg.]
αρχαιόπληχτος [-η, -o]
αρχαιοπρεπέστατος [agg.]
αρχαιοπρεπέστερος [agg.]
αρχαιοπώλης [-η, ο]
αρχαιοπώλισσα [-ας, η]
Sfoglia il dizionario a partire da:
---CACHE---